معلمان کارمندان سازمانی هستند که تنها هدف گیری آن کودکان هستند و در این میان غلبه ی روحیه ایثار در فرهنگ معلمی ما باعث شده است که معلمان نه دیده شوند و نه خودشان به خودشان اهمیت بدهند. معلمی که حقوق سزاواری نمی گیرد و وقتی به آن فکر می کند که چرا زندگی او رفاه دیگران را ندارد و تقصیر را بر گردن دغدغه مندی اجتماعی و معناگروی در زندگی اش می اندازد. زمانی که با رتبه بندی معلمین مواجه می شود و احساس می کند که لیاقتش بیشتر از این هاست، به این فکر میکند که از اساس معلم بودن اتفاق خوبی در زندگی او بود یا خیر؟!
اولین نفر کامنت بزار
تمامی حقوق این وبسایت متعلق به شنوتو است