“دو جُرمِ آقاي ُوپياگين”

آقاي وُپياگين شما متهم به آن هستيد كه 17 ماه ژوئن سال جاري با پنهان شدن در ميان بوته ها خانم هايي را كه در حال شنا كردن بودند ديد زديد… به گناه خود اعتراف مي كنيد؟

آقاي وُپياگين لبخند جذابي زد و سبيل هاي پر پشتش را مرتب كرد و با قيافه اي مظلومانه و صادقانه و با صدايي رسا گفت:

-      چاره اي نيست، اعتراف مي كنم! اما شرايط وقوع اين گناه را بايد در نظر بگيريد كه از شدت گناهم مي كاهد…